کس دل نمی دهد به حبیبی که بی وفاست
اول حبیب من به خدا بی وفا نبود

 کمند مهر چنان پاره کن که گر روزی

شوی ز کرده پشیمان، بهم توانی بست.

  کعبه یک سنگ نشانی است که ره گم نشود 

حــاجــی احــرام دگـر بند ببیـن یار کـجـاسـت

 که می آید بسر وقت دل ما جز پریشانی؟

که می گیرد بغیر از سیل راه منزل ما را ؟