پرسیدم:از هلال ماه، چراقامتت خم است؟

آهی كشید و گفت:كه ماه محرم است

گفتم: كه چیست محرم؟به ناله گفت:

ماه عزای اشرف اولاد آدم است

 روانه صفت چشم به تو دوخته بودم 

آنگه که خبر دار شدم سوخته بودم

 پروانه امشب پر مزن اندر حریم یار من

ترسم صداي شب پرت از خواب بيدارش کند

  پروانه صفت دور جهان گردیدم

نا مردم اگر مرد در عالم دیدم

  پروانه نیستم که به یک شعله جان دهم

شمعم که جان گدازم و دودی نیاورم  

 پس از اینم عوض اشک دل آید بیرون

آب چون کم شود از چشمه گل آید بیرون

 پای سـگ بوسید مجنـون گفتـنـدش چـه شـد

گفت این سگ گاه گاهی کوی لیلا رفته است

 پای امید ما همه جا می خورد به سنگ

سریست در مجادله سنگ و پای لنگ